ادویه 7 رنگ

ادویه، ادویه فوق العاده باستانی، دارای خواص ضد التهابی و تقویت کننده سلامتی قوی است. از آن در نوشیدنی های شفابخش مانند شیر طلایی که در سراسر جهان محبوب است استفاده می شود. ادویه معمولاً عوارض جانبی قابل توجهی ایجاد نمی کند. استفاده از ادویه به عنوان ادویه در غذا. نوشیدنی به طور کلی در مقادیر کم بی خطر است. با این حال، افراد ممکن است از عوارض جانبی ادویه به دلایل مختلفی مانند تقلب ادویه یا آلرژی غذایی رنج ببرند. همچنین، بازار مملو از مکمل ها و کپسول های ادویه (کورکومین) است و مصرف بیش از حد ممکن است باعث مشکلات سلامتی شود. مصرف بیش از حد ادویه یا واکنش آلرژیک به این ادویه ممکن است منجر به مشکلات گوارشی مانند (اسهال، نفخ)، آسیب کبدی و حساسیت های پوستی شود. اجازه دهید عوارض جانبی احتمالی ادویه را با جزئیات بررسی کنیم. اگر دوز بالایی از کورکومین، ترکیب فعال موجود در ادویه مصرف کنید، ممکن است از مشکلات گوارشی رنج ببرید. محققان مرکز سرطان اندرسون MD دانشگاه تگزاس دریافتند که در برخی از آزمایش های بالینی برای آزمایش کورکومین برای درمان سرطان، شرکت کنندگان خاصی از درد و ناراحتی شکمی رنج می برند. در یک کارآزمایی بالینی که در مجله Nutrition and Cancer منتشر شد، به 17 بیمار سرطان لوزالمعده پیشرفته روزانه 8000 میلی گرم کورکومین به مدت چهار هفته از راه خوراکی داده شد. پنج بیمار دوز کورکومین را طی چند روز تا دو هفته به دلیل نفخ شکم و درد قطع کردند. در دو بیمار دیگر، دوز کورکومین به دلیل درد معده به نصف کاهش یافت.

خرید ادویه گرام ماسالا

مطالعات زیادی در مورد عوارض جانبی منفی طولانی مدت مرتبط با مصرف مکمل ادویه یا کورکومین وجود نداشته است. اما شواهدی از تداخلات بالقوه و همچنین چند مطالعه کوچک وجود دارد که عوارض جانبی کوتاه مدت را نشان می دهد. اگر کمبود آهن دارید، توجه داشته باشید که ادویه ممکن است جذب این ماده مغذی را بیشتر محدود کند. مطالعه قبلی نشان داد که ادویه همراه با فلفل چیلی، سیر، موسیر و پاک کیهنگ (سبزیجات برگ دار تایلندی)، میزان آهن یا میزان آهنی که بدن شما می تواند جذب کند را 20 تا 90 درصد کاهش می دهد. Penn State Hershey هشدار می دهد که ادویه ممکن است اثرات داروهای رقیق کننده خون را تقویت کند، که خطر خونریزی شما را افزایش می دهد. 13) اگر در حال حاضر از داروهای رقیق کننده خون (از جمله وارفارین، کلوپیدوگرل و آسپرین) استفاده می کنید، قبل از استفاده از ادویه یا مکمل کورکومین با پزشک خود صحبت کنید. از یک سو، برخی تحقیقات (عمدتا در حیوانات) نشان می دهد که ادویه ممکن است به درمان و پیشگیری از دیابت کمک کند، بر اساس بررسی در طب مکمل و جایگزین مبتنی بر شواهد. 14) همانطور که گفته شد، ادویه ممکن است اثرات داروهای دیابت را که قند خون را کاهش می دهند، افزایش دهد و خطر افت قند خون (همچنین به عنوان هیپوگلیسمی شناخته می شود) را افزایش دهد. تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است. مکمل های ادویه برای دیابت را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. ادویه سرشار از اگزالات است، یک ماده شیمیایی که از طریق ادرار از بدن آزاد می شود. به گفته مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، در دوزهای بالا، اگزالات اضافی می تواند با کلسیم ترکیب شود و سنگ کلیه را تشکیل دهد. 15) یک مطالعه گذشته نشان داد که مکمل های ادویه به طور قابل توجهی سطح اگزالات را در ادرار افزایش می دهد و ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. اگرچه تحقیقات نشان می دهد ادویه عمدتاً بی خطر است، برخی از مطالعات عوارض جانبی را گزارش کرده اند. به عنوان مثال، افراد در یک مطالعه دوز-پاسخ منتشر شده در BMC Complementary and Alternative Medicine طیفی از عوارض جانبی را از مصرف 500 تا 12000 میلی گرم کورکومین گزارش کردند. 17) هفت نفر از 24 آزمودنی عوارض جانبی از جمله اسهال، سردرد، بثورات پوستی و مدفوع زرد را گزارش کردند. در همین حال، بر اساس یک کارآزمایی بالینی، برخی از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال پیشرفته، تهوع و اسهال را از مصرف 0.45 تا 3.6 گرم در روز کورکومین به مدت یک تا چهار ماه گزارش کردند. برای مرجع، کمیته مشترک سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی در مورد افزودنی های غذایی (JECFA) و سازمان ایمنی اروپا (EFSA) میزان مجاز مصرف روزانه کورکومین را 0 تا 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین می کنند. 10) بنابراین، اگر وزن شما 150 پوند است (یعنی 68.18 کیلوگرم)، حداکثر مقدار کورکومینی که باید در روز مصرف کنید تقریباً 205 میلی گرم یا 0.2 گرم است. حداقل، طبق JECFA و EFSA. گفته می شود، دوز مورد استفاده در مطالعات تحقیقاتی معمولاً بالاتر است. به عنوان مثال، مروری بر اثر ادویه و کورکومین در درمان علائم آرتریت، که در شماره آگوست 2016 مجله غذای دارویی منتشر شد، نشان داد که دوز آن از 100 تا 2000 میلی گرم در روز متغیر بود و دوزها اغلب تا 500 مصرف می شد. میلی گرم در یک زمان.

ادویه هندی زاهدان

آنها پایگاه داده ای از 1585 لینک به چکیده های ادویه ارائه می دهند. طبیعتاً من نمی توانم همه آنها را بخوانم، اما یک نمونه گیری نشان می دهد که آنها تقریباً تماماً مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی هستند. NMCD به راحتی فهرستی از مرتبط ترین مطالعات را ارائه کرده است. مطالعات پیش بالینی مربوطه، در مدل های حیوانی و آزمایشگاهی، نشان می دهد که کورکومین دارای خواص ضد التهابی است. می تواند آپوپتوز را در سلول های سرطانی القا کند و ممکن است رگزایی را مهار کند. دارای اثرات ضد ترومبوتیک است؛ می تواند پلاک آمیلوئید مرتبط با آلزایمر را کاهش دهد. تا حدودی در برابر باکتری ها، لیشمانیا، HIV فعالیت دارد. و غیره. این اثرات امیدوار کننده به نظر می رسد، اما مطالعات حیوانی و مطالعات آزمایشگاهی ممکن است برای انسان قابل اجرا نباشد. همانطور که رز شاپیرو در کتاب مکنده ها اشاره کرد، شما می توانید سلول های سرطانی را در ظرف پتری با شعله افکن یا سفید کننده از بین ببرید. قبل از اینکه بتوانیم توصیه ای به بیماران کنیم، مطالعات پیش بالینی باید همیشه با مطالعات بالینی در انسان دنبال شود. تحقیقات بالینی روی ادویه توسط مرکز ملی طب مکمل و جایگزین (NCCAM) تامین می شود، اما وب سایت NCCAM چندان دلگرم کننده نیست. شواهد قابل اعتماد کمی برای حمایت از استفاده از ادویه برای هر بیماری وجود دارد زیرا آزمایش های بالینی کمی انجام شده است. یافته های اولیه از حیوانات و سایر مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که یک ماده شیمیایی یافت شده در ادویه به نام کورکومین- ممکن است دارای خواص ضد التهابی، ضد سرطانی و آنتی اکسیدانی باشد، اما این یافته ها در افراد تایید نشده است. محققان با بودجه NCCAM مواد شیمیایی فعال در ادویه را مطالعه کرده اند. اثرات آنها - به ویژه اثرات ضد التهابی - در سلول های انسان برای درک بهتر چگونگی استفاده از ادویه برای اهداف سلامتی. NCCAM همچنین مطالعات تحقیقاتی پایه در مورد نقش بالقوه ادویه در پیشگیری از سندرم دیسترس تنفسی حاد، سرطان کبد و پوکی استخوان پس از یائسگی را تامین می کند. ادویه به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، اما دوزهای بالا باعث سوء هاضمه، حالت تهوع، استفراغ، رفلاکس، اسهال، مشکلات کبدی و بدتر شدن بیماری کیسه صفرا شده است. NMCD هشدار می دهد که ممکن است با داروهای ضد انعقاد و ضد پلاکت برای افزایش خطر خونریزی تداخل داشته باشد، در بیماران مبتلا به سنگ کیسه صفرا یا بیماری کیسه صفرا و در بیماران مبتلا به بیماری ریفلاکس معده باید با احتیاط استفاده شود و باید حداقل 2 بار مصرف آن قطع شود. هفته قبل از جراحی انتخابی به خریداران مکمل ها این اطلاعات داده نمی شود. بعد از شروع یک بیماری جدی در زندگی لازم نیست. هیچ مدرکی برای حمایت از بخشی از این توصیه وجود ندارد. و شواهد علمی برای ادویه برای گنجاندن آن در عمل پزشکی کافی نیست. مانند بسیاری از مکمل ها، تبلیغات بسیار فراتر از شواهد واقعی است. نکات امیدوارکننده ای وجود دارد که ممکن است مفید باشد، اما نکات امیدوارکننده زیادی وجود دارد که بسیاری از چیزهای دیگر نیز "ممکن است" مفید باشند. از آنجایی که من هیچ مبنای منطقی برای انتخاب یکی بر دیگری ندارم، دلیلی نمی بینم که از روی باند ادویه بپرم. از سوی دیگر، من دلیل قانع کننده ای نمی بینم که به مردم توصیه کنم از آن استفاده نکنند، تا زمانی که وضعیت شواهد را به خوبی درک کنند تا رضایت آگاهانه ارائه کنند و بدانند که اساساً خوکچه هندی هستند در آزمایشی کنترل نشده که هیچ تلاشی نمی کند. برای جمع آوری داده ها من ذهنی باز خواهم داشت و منتظر شواهد بیشتر در قالب مطالعات بالینی خوب طراحی شده در انسان خواهم بود. هریت هال، MD همچنین به عنوان SkepDoc شناخته می شود، یک پزشک خانواده بازنشسته است که در مورد شبه علم و شیوه های پزشکی مشکوک می نویسد. او مدرک کارشناسی و دکترای خود را از دانشگاه واشنگتن دریافت کرد، دوره کارآموزی خود را در نیروی هوایی انجام داد (دومین زنی که تا به حال این کار را انجام داده است)، و اولین زن فارغ التحصیل از رزیدنت خانوادگی نیروی هوایی در پایگاه نیروی هوایی اگلین بود. او در طول یک دوره طولانی به عنوان پزشک نیروی هوایی، سمت های مختلفی از جراح پرواز گرفته تا DBMS (مدیر خدمات پزشکی پایه) داشت و هر کاری از زایمان نوزاد تا کنترل یک B-52 انجام داد. با درجه سرهنگی بازنشسته شد. او در سال 2008 خاطرات خود را با عنوان "زنان نباید پرواز کنند" منتشر کرد.