ادویه هندی چیه

داروهای مسکن بدون نسخه (OTC) و تجویزی می توانند درد زانو را تسکین دهند، اما اغلب با عوارض جانبی همراه هستند. مطالعات اخیر نشان داده است که ادویه (Curcuma longa)، ادویه ای که اغلب در غذاهای جنوب آسیا مانند کاری استفاده می شود، ممکن است به درد مفاصل کمک کند. اما مصرف آن به عنوان مکمل بهتر است یا در غذا؟ آرتریت شایع ترین اختلال مفصلی در ایالات متحده است و زانوها اغلب اولین مفاصلی هستند که تحت تأثیر این بیماری قرار می گیرند. یک مطالعه نشان داد که در افراد بالای 60 سال، بیش از 10 درصد از مردان و 13 درصد از زنان علائم آرتریت را در زانوهای خود داشتند. داروهای مسکن OTC و تجویزی می توانند تسکین دهند، اما اغلب با عوارض جانبی همراه هستند. این عوارض جانبی شامل آسیب کلیه و مشکلات قلبی است. طبق آماری که در سال 2006 توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) منتشر شد، تقریبا 20 درصد از آمریکایی ها درجاتی از زانو درد را گزارش می کنند. درد می تواند از سفتی خفیف تا سطوحی که تقریباً ناتوان کننده هستند متغیر باشد. مطالعات اخیر نشان داده است که ادویه، یک ادویه خوش طعم و محبوب در هند، ممکن است به تسکین درد مفاصل کمک کند. این ادویه در طب آیورودا رایج است، اما عمدتاً در غذا در ایالات متحده استفاده می شود و نه به عنوان دارو. کارشناسان می گویند که شواهد روشنی وجود دارد که نشان می دهد ماده فعال موجود در ادویه ممکن است فواید سلامتی داشته باشد. دکتر ناژندرا گوپتا: "به طور گسترده اعتقاد بر این است که کورکومین، که ماده فعال ادویه است، دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است. و به همین دلیل، اغلب به عنوان مکمل توسط بسیاری از افراد برای کمک به علائم مفصلی استفاده می شود." FACP، CPE، یک متخصص داخلی در بیمارستان تگزاس هلث آرلینگتون مموریال، به Healthline گفت.

ادویه سوسیس

مطالعات زیادی در مورد عوارض جانبی منفی طولانی مدت مرتبط با مصرف مکمل ادویه یا کورکومین وجود نداشته است. اما شواهدی از تداخلات بالقوه و همچنین چند مطالعه کوچک وجود دارد که عوارض جانبی کوتاه مدت را نشان می دهد. اگر کمبود آهن دارید، توجه داشته باشید که ادویه ممکن است جذب این ماده مغذی را بیشتر محدود کند. مطالعه قبلی نشان داد که ادویه همراه با فلفل چیلی، سیر، موسیر و پاک کیهنگ (سبزیجات برگ دار تایلندی)، میزان آهن یا میزان آهنی که بدن شما می تواند جذب کند را 20 تا 90 درصد کاهش می دهد. Penn State Hershey هشدار می دهد که ادویه ممکن است اثرات داروهای رقیق کننده خون را تقویت کند، که خطر خونریزی شما را افزایش می دهد. 13) اگر در حال حاضر از داروهای رقیق کننده خون (از جمله وارفارین، کلوپیدوگرل و آسپرین) استفاده می کنید، قبل از استفاده از ادویه یا مکمل کورکومین با پزشک خود صحبت کنید. از یک سو، برخی تحقیقات (عمدتا در حیوانات) نشان می دهد که ادویه ممکن است به درمان و پیشگیری از دیابت کمک کند، بر اساس بررسی در طب مکمل و جایگزین مبتنی بر شواهد. 14) همانطور که گفته شد، ادویه ممکن است اثرات داروهای دیابت را که قند خون را کاهش می دهند، افزایش دهد و خطر افت قند خون (همچنین به عنوان هیپوگلیسمی شناخته می شود) را افزایش دهد. تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است. مکمل های ادویه برای دیابت را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. ادویه سرشار از اگزالات است، یک ماده شیمیایی که از طریق ادرار از بدن آزاد می شود. به گفته مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، در دوزهای بالا، اگزالات اضافی می تواند با کلسیم ترکیب شود و سنگ کلیه را تشکیل دهد. 15) یک مطالعه گذشته نشان داد که مکمل های ادویه به طور قابل توجهی سطح اگزالات را در ادرار افزایش می دهد و ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. اگرچه تحقیقات نشان می دهد ادویه عمدتاً بی خطر است، برخی از مطالعات عوارض جانبی را گزارش کرده اند. به عنوان مثال، افراد در یک مطالعه دوز-پاسخ منتشر شده در BMC Complementary and Alternative Medicine طیفی از عوارض جانبی را از مصرف 500 تا 12000 میلی گرم کورکومین گزارش کردند. 17) هفت نفر از 24 آزمودنی عوارض جانبی از جمله اسهال، سردرد، بثورات پوستی و مدفوع زرد را گزارش کردند. در همین حال، بر اساس یک کارآزمایی بالینی، برخی از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال پیشرفته، تهوع و اسهال را از مصرف 0.45 تا 3.6 گرم در روز کورکومین به مدت یک تا چهار ماه گزارش کردند. برای مرجع، کمیته مشترک سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی در مورد افزودنی های غذایی (JECFA) و سازمان ایمنی اروپا (EFSA) میزان مجاز مصرف روزانه کورکومین را 0 تا 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین می کنند. 10) بنابراین، اگر وزن شما 150 پوند است (یعنی 68.18 کیلوگرم)، حداکثر مقدار کورکومینی که باید در روز مصرف کنید تقریباً 205 میلی گرم یا 0.2 گرم است. حداقل، طبق JECFA و EFSA. گفته می شود، دوز مورد استفاده در مطالعات تحقیقاتی معمولاً بالاتر است. به عنوان مثال، مروری بر اثر ادویه و کورکومین در درمان علائم آرتریت، که در شماره آگوست 2016 مجله غذای دارویی منتشر شد، نشان داد که دوز آن از 100 تا 2000 میلی گرم در روز متغیر بود و دوزها اغلب تا 500 مصرف می شد. میلی گرم در یک زمان.