ادویه شله مشهدی

ادویه ها بدون شک به غذا طعم می بخشند اما کاربردهای دیگری نیز دارند. بسیاری از ما می دانیم که ادویه های هندی چگونه فواید دارویی دارند. اما بسیاری از حقایق دیگر در مورد ادویه های آشپزخانه ما نمی دانیم وجود دارد که در اینجا خواهید آموخت، اما قبل از آن اجازه دهید تاریخچه مختصری در مورد این ادویه ها بررسی کنیم. گشنیز همیشه ادویه ای بوده است که در سراسر جهان شناخته شده است. اولین اروپایی هایی که از گشنیز به دلیل خواص معطر آن استفاده کردند، رومی ها بودند. ما همچنین در ادبیات سانسکریت خودمان که قدمت آن به 5000 سال قبل از میلاد بازمی گردد، به این ادویه اشاره می کنیم. سپس به عنوان "Kusthambari" و "Dhaniyaka" اشاره شد. گشنیز بیشتر به خاطر بویی که برمی انگیزد معروف بود و نه به دلیل استفاده های دیگرش در زمینه های دارویی یا آشپزی. حتی در نوشته های دانشمندان یونان باستان مانند بقراط و آریستوفان، می توان کاربردهای متفاوت دانه گشنیز را مشاهده کرد. این دانه ها حتی در مقبره فرعون مصر توت عنخ آمون نیز یافت شد. از این اکتشاف، مورخان به این نتیجه رسیدند که حتی در تمدن مصر، مردم بذر گشنیز را کشت می کردند و در مراسم دفن اجساد از اهمیت فرهنگی برخوردار بود. به طور سنتی از گشنیز برای تصفیه خون استفاده می شد. همچنین برای درمان مشکلاتی مانند میگرن استفاده می شد. اکنون، در قرن بیست و یکم، گشنیز هنوز اهمیت خود را از دست نداده است. در واقع، موارد استفاده و فواید آن فقط به تعداد افزایش یافته است. در هند، بذر گشنیز یا «دانیا» عمدتاً در راجستان، اوتار پرادش، گجرات، مادهیا پرادش و تامیل نادو رشد می کند. این ایالت ها به عنوان تامین کنندگان پیشرو بذر گشنیز در هند عمل می کنند. از منطقه آب و هوایی متنوعی که در آن رشد می کند، می توانید شرایط اقلیمی مورد نیاز برای رشد را درک کنید. آب و هوای ایده آل که بهترین کیفیت بذر گشنیز در آن کشت می شود، آب و هوای سرد با ارتفاع زیاد است. رشد گشنیز از اواسط مهرماه تا پایان آبان آغاز می شود. و سپس پردازش می شود. به بقیه نقاط جهان عرضه می شود. ادویه سابقه طولانی 5000 سال استفاده به عنوان مکمل پزشکی دارد. در فرهنگ باستانی آریایی ها، ادویه را دارای قدرت های الهی می دانستند، زیرا آنها خورشید را می پرستیدند و ادویه رنگ زرد نارنجی داشت که شبیه به رنگ خورشید بود. این سنت طلسم باستانی استفاده از ادویه برای دفع شر و اعطای رفاه و محافظت به پوشنده هنوز در فرهنگ جنوب هند یافت می شود. استفاده از ادویه در مراسم عروسی هندوها یکی دیگر از سنت های قدیمی است که در فرهنگ هندی زنده است. ادویه عمدتاً در مناطق گرم هند تولید می شود. به ویژه ایالت هایی مانند تامیل نادو، بنگال غربی و ماهاراشترا تولیدکنندگان پیشرو ادویه هستند. تامین کنندگان ادویه Lakadong در هند به ویژه در روستایی در Jaiantia Hills در مگالایا رشد می کنند. این ادویه را بهترین کیفیت ادویه در جهان می دانند. این عطر و طعم قوی دارد و خواص معطر آن آن را به بهترین ادویه جهان تبدیل کرده است.

خرید ادویه تندوری

گیاه ادویه را می توان به راحتی در باغچه خانه خود یا به عنوان گیاه پوترب پرورش داد تا ریشه و برگ های تازه آن در صورت لزوم و در صورت نیاز برای استفاده در دسترس باشد. در فروشگاه های گیاهی و بازارهای محلی، شاخ ادویه تازه و خشک را می توان به راحتی پیدا کرد. در غیر این صورت، می توانید پودر ادویه بسته بندی شده را از تولید کنندگان معتبر انتخاب کنید (زیرا تقلب غیر معمول نیست). در صورت امکان، سعی کنید محصول ارگانیک مارک دار بخرید که به شما اطمینان دهد که پرتودهی نشده و عاری از بقایای آفت کش است. ریشه های تازه را می توان تا یک ماه یا بیشتر در یخچال نگهداری کرد. با این حال، پودر آن باید در یخچال در ظروف در بسته نگهداری شود. پودر ادویه از زمان های قدیم به عنوان یک رنگ خوراکی، نگهدارنده طبیعی مواد غذایی و پایه طعم دهنده استفاده می شده است. به طور سنتی به عنوان "زعفران هندی" شناخته می شود زیرا رنگ زرد نارنجی عمیق آن کاملاً شبیه به زعفران ارزشمند است. ریشه های تازه را در آب جاری سرد بشویید یا برای چند دقیقه آبکشی کنید تا باقیمانده شن، شن، خاک یا آفت کش ها از بین برود. پودر تازه را می توان در خانه با مراحل ساده زیر تهیه کرد: ابتدا ریشه را در آب می جوشانند، زیر آفتاب خشک می کنند و سپس آسیاب می کنند تا پودر خوش طعمی به رنگ زرد بدست آید. به منظور دست نخورده ماندن عطر و طعم، معمولاً در آخرین لحظه در دستور پخت غذا اضافه می شود زیرا پخت طولانی مدت منجر به تبخیر روغن های ضروری آن می شود. لازم است هنگام استفاده از ادویه مراقب باشید زیرا رنگدانه های آن می توانند به راحتی لباس ها و دیوارهای آشپزخانه را لکه دار کنند. برای جلوگیری از ماندگاری لکه، بلافاصله هر ناحیه را با آب و صابون بشویید. این یک نگهدارنده طبیعی مواد غذایی است. از خمیر برای ترشی کردن ماهی، مرغ و گوشت برای افزایش ماندگاری استفاده می شود. و به ویژه برای خنثی کردن بوی بد ماهی. در هند، ریشه های خشک شده در آفتاب با سایر ادویه ها، برگ کاری، فلفل و غیره مخلوط می شوند. و سپس به آرامی تفت داده و آسیاب کنید تا پودر کاری ماسالا تهیه شود. پودر ادویه به خوبی با هر نوع آماده سازی سبزیجات یا گوشتی تکمیل می شود و به خوبی با سایر پودرها و گیاهان تند مخلوط می شود و طعم و عطر کلی ظروف را تقویت می کند. چای ادویه یک نوشیدنی محبوب در جمعیت اوکیناوا و بسیاری از کشورهای آسیایی است. برگ های ادویه به طعم دار غذاهای شیرین (شیر برنج پایاسم) و گی (کره ذوب شده) در برخی از مناطق جنوب هند، تایلند و سایر مناطق جنوب آسیا اضافه می شود. ≺≺ بازگشت به گیاهان دارویی از تغذیه ادویه. برای فهرستی چشمگیر از انواع گیاهان دارویی با تصاویر کاملی از حقایق تغذیه ای و فواید سلامتی آنها از اینجا دیدن کنید.