ادویه مخصوص پفک هندی

ادویه یک ادویه زرد رنگ است که به دلیل طعم تند و طعم معطرش محبوب است. تقریباً در هر آشپزخانه ای برای اهداف آشپزی استفاده می شود. از زمان های قدیم، این ادویه به دلیل خاصیت شفابخشی شگفت انگیزش محبوب و رایج بوده است. هند غنی ترین منبع ادویه است و این ادویه شگفت انگیز را در سراسر جهان تولید و صادر می کند. ادویه لاکادونگ چیست؟ لاکادونگ نوعی ادویه است که به دلیل محتوای بالای کورکومین محبوبیت دارد. لاکادونگ یک روستای کوچک در تپه های جینتیا در مگالایا است. این نوع ادویه فقط در مگالایا رشد می کند. تقاضای زیادی برای خواص دارویی اضافی آن دارد. حاوی حدود 6.8-7.5 درصد کورکومین است. این ادویه به دلیل خواص متنوعش بهترین ادویه طبیعت است. 8 تا 7.5 درصد کورکومین و به دلیل خواص متنوعش بهترین ادویه طبیعت محسوب می شود. با عطر قوی، رنگ زرد غنی و طعم شدید، در هر آشپزخانه در سراسر جهان استفاده می شود. امروزه مردم نسبت به قبل بیشتر مراقب سلامتی خود هستند. آنها سعی می کنند داروهای کمتری مصرف کنند اما گیاهان و ادویه های طبیعی بیشتری را به طور منظم مصرف کنند. گیاهان و ادویه های هندی خواص سلامتی و شفابخش فوق العاده ای دارند. ممکن است برخی از عطرهای مهم را به طور معمول مصرف کنید تا از خود در برابر بیماری ها و مشکلات سلامتی محافظت کنید. ادویه از جمله مواردی است که دارای خواص خدادادی برای ارائه سلامتی و تندرستی است. کورکومین یک ترکیب شیمیایی است که در این چاشنی وجود دارد و ارزش دارویی زیادی دارد. این نوع ادویه فقط در روستای لاکادونگ کشت می شود. با افزایش تقاضای آن، کشاورزان این روزها به کشت گیاهان بیشتری می پردازند. مصرف کنندگانی مانند تامین کنندگان ادویه Lakadong در هند این ادویه بی نظیر را در سراسر جهان معرفی می کنند. 6. در فضای خنک به خوبی رشد می کند. بنابراین، کشاورزان باید نگران مقاومت در برابر گرمای اضافی باشند. 7. معمولا ساقه را با گل می پوشانند که گرمای اضافی نمی تواند به گیاهان آسیب برساند. صادرکنندگان ادویه لاکادونگ در هند این اقلام را به اشکال مختلف مانند تازه، خشک، ورقه ای و پودری به بازار عرضه می کنند. با کاوش در طعم ادویه های عجیب و غریب هندی، کشورها مواد معطر را از هند وارد می کنند و صادرکنندگان هندی تلاش و تلاش بی پایان خود را برای کمک به این کشورها انجام می دهند تا از مزایای دارویی واقعی ادویه های هندی بهره مند شوند. آنها هنگام پالایش و بسته بندی اقلام از روش های پیشرفته استفاده می کنند. ادویه جات در فضایی تمیز و بهداشتی فرآوری می شود و صادرکنندگان از ترکیبات آلوده موجود در آن مراقبت می کنند.

ادویه جات لازم در خانه

ادویه ها بدون شک به غذا طعم می بخشند اما کاربردهای دیگری نیز دارند. بسیاری از ما می دانیم که ادویه های هندی چگونه فواید دارویی دارند. اما بسیاری از حقایق دیگر در مورد ادویه های آشپزخانه ما نمی دانیم وجود دارد که در اینجا خواهید آموخت، اما قبل از آن اجازه دهید تاریخچه مختصری در مورد این ادویه ها بررسی کنیم. گشنیز همیشه ادویه ای بوده است که در سراسر جهان شناخته شده است. اولین اروپایی هایی که از گشنیز به دلیل خواص معطر آن استفاده کردند، رومی ها بودند. ما همچنین در ادبیات سانسکریت خودمان که قدمت آن به 5000 سال قبل از میلاد بازمی گردد، به این ادویه اشاره می کنیم. سپس به عنوان "Kusthambari" و "Dhaniyaka" اشاره شد. گشنیز بیشتر به خاطر بویی که برمی انگیزد معروف بود و نه به دلیل استفاده های دیگرش در زمینه های دارویی یا آشپزی. حتی در نوشته های دانشمندان یونان باستان مانند بقراط و آریستوفان، می توان کاربردهای متفاوت دانه گشنیز را مشاهده کرد. این دانه ها حتی در مقبره فرعون مصر توت عنخ آمون نیز یافت شد. از این اکتشاف، مورخان به این نتیجه رسیدند که حتی در تمدن مصر، مردم بذر گشنیز را کشت می کردند و در مراسم دفن اجساد از اهمیت فرهنگی برخوردار بود. به طور سنتی از گشنیز برای تصفیه خون استفاده می شد. همچنین برای درمان مشکلاتی مانند میگرن استفاده می شد. اکنون، در قرن بیست و یکم، گشنیز هنوز اهمیت خود را از دست نداده است. در واقع، موارد استفاده و فواید آن فقط به تعداد افزایش یافته است. در هند، بذر گشنیز یا «دانیا» عمدتاً در راجستان، اوتار پرادش، گجرات، مادهیا پرادش و تامیل نادو رشد می کند. این ایالت ها به عنوان تامین کنندگان پیشرو بذر گشنیز در هند عمل می کنند. از منطقه آب و هوایی متنوعی که در آن رشد می کند، می توانید شرایط اقلیمی مورد نیاز برای رشد را درک کنید. آب و هوای ایده آل که بهترین کیفیت بذر گشنیز در آن کشت می شود، آب و هوای سرد با ارتفاع زیاد است. رشد گشنیز از اواسط مهرماه تا پایان آبان آغاز می شود. و سپس پردازش می شود. به بقیه نقاط جهان عرضه می شود. ادویه سابقه طولانی 5000 سال استفاده به عنوان مکمل پزشکی دارد. در فرهنگ باستانی آریایی ها، ادویه را دارای قدرت های الهی می دانستند، زیرا آنها خورشید را می پرستیدند و ادویه رنگ زرد نارنجی داشت که شبیه به رنگ خورشید بود. این سنت طلسم باستانی استفاده از ادویه برای دفع شر و اعطای رفاه و محافظت به پوشنده هنوز در فرهنگ جنوب هند یافت می شود. استفاده از ادویه در مراسم عروسی هندوها یکی دیگر از سنت های قدیمی است که در فرهنگ هندی زنده است. ادویه عمدتاً در مناطق گرم هند تولید می شود. به ویژه ایالت هایی مانند تامیل نادو، بنگال غربی و ماهاراشترا تولیدکنندگان پیشرو ادویه هستند. تامین کنندگان ادویه Lakadong در هند به ویژه در روستایی در Jaiantia Hills در مگالایا رشد می کنند. این ادویه را بهترین کیفیت ادویه در جهان می دانند. این عطر و طعم قوی دارد و خواص معطر آن آن را به بهترین ادویه جهان تبدیل کرده است.