قیمت ظروف ادویه لیمون

اگر یک شیشه ادویه آسیاب شده در قفسه ادویه خود دارید، احتمالا به یکی از دو دلیل است. یک: شما غذاهای زیادی می پزید که در غذاهایشان به آن نیاز دارند (مثل هندی، تایلندی یا ایرانی، شاید) و شیشه ادویه شما تقریباً به اندازه نمک استفاده می شود. یا، دو: شما مدت ها پیش شیشه ای از آن را برای دستور پختی برداشتید که به مقدار کمی نیاز داشت - احتمالاً بیشتر برای رنگ تا طعم - و ادویه آسیاب شده شما تأثیر کمتری نسبت به توت های عرعر دارد. اشتباه نکنید، من قدرت افزایش رنگ آن را دوست دارم، به خصوص در توفوی مخلوط. این ماده به عنوان یک ماده رنگ آمیزی کاملاً طبیعی ارزش زیادی دارد: برای رنگ کردن همه چیز از خردل گرفته تا سوپ مرغ استفاده می شود. فقط این است که ما گاهی اوقات ادویه را کبوتر سوراخ می کنیم و آن را فقط به شکل خشک شده و آسیاب شده اش می دانیم - اگر نه به عنوان یک ماده رنگی، نه به عنوان یک ماده جدایی ناپذیر پودر کاری. اما مانند تمام شیشه های ادویه جات در کمد ما، آنها از گیاهان منشأ می گیرند. اگرچه سایر قسمت های گیاه ادویه خوراکی هستند، اما چیزی که امروزه در مورد استفاده از آن صحبت می کنیم، ریزوم است. ادویه ارزش دارویی نیز دارد، که دایان مورگان در کتاب خود به نام ریشه ها آن را بررسی می کند: "ترکیب زرد رنگ موجود در ریزوم کورکومین است که بر اساس آنتی اکسیدان آن، تمرکز چندین مطالعه علمی در مورد پتانسیل ضد التهابی و ضد سرطانی آن بوده است. استحکام - قدرت." همچنین در طب آیورودا برای التیام زخم ها، تسکین درد شکم و درمان طیف گسترده ای از بیماری ها استفاده می شود. در حالی که نمی توانیم خوردن ادویه بیشتر را برای مزایای پزشکی احتمالی توصیه کنیم (این قسمتی است که در آن هشدارهای فونت ریز تبلیغات دارو را درج می کنیم و به شما توصیه می کنیم قبل از شروع یک رژیم پزشکی جدید با پزشک خود صحبت کنید)، می توانیم شما را تشویق کنیم که ادویه تازه بیشتری را به آشپزخانه خود وارد کنید تا رنگ و طعمی به بشقاب شما بیافزاید. اگر زیاد با آن کار نکرده اید، بوی خفیف کپک زدگی و کمی تند و تیز خاکی و تلخ دارد. اگر تازه از آن لذت ببرید، ادویه نیز شیرینی دارد.

قیمت ادویه استیک

ادویه بومی جنوب هند و اندونزی است و به طور گسترده در سرزمین اصلی و جزایر اقیانوس هند کشت می شود. در زمان های قدیم از آن به عنوان عطر و همچنین ادویه استفاده می شد. ریزوم دارای عطر فلفل مانند و طعم گرم تا حدودی تلخ است و رنگ زرد نارنجی قوی دارد. این ماده ای است که خردل را رنگ و طعم می دهد و در پودر کاری، خوراکی ها، ترشی ها و کره های ادویه دار برای سبزیجات، در غذاهای ماهی و تخم مرغ و با مرغ، برنج و گوشت خوک استفاده می شود. در بخش هایی از آسیا از آب ادویه به عنوان یک ماده آرایشی استفاده می شود تا درخشندگی طلایی به پوست بدهد. ادویه که به خواص ضد التهابی معروف است، گاهی اوقات به عنوان چای یا به شکل قرص برای انواع بیماری ها از جمله آرتریت و مشکلات روده مصرف می شود. ارتفاع گیاهان ادویه به حدود 1 متر (3.3 فوت) می رسد. برگ ها از ریزوم های منشعبی بیرون می آیند که درست زیر سطح خاک قرار دارند. ریزوم های قدیمی تر تا حدودی پوسته دار و قهوه ای رنگ هستند، در حالی که ریزوم های جوان زرد کم رنگ تا قهوه ای-نارنجی هستند. گلهای کوچک زرد-نارنجی در زیر بغل شاخه های مومی شکل که معمولاً سبز کم رنگ یا بنفش متمایل هستند قرار دارند. تولید شامل فرآیند جوشیدن است که به دنبال آن ریزوم ها در معرض نور خورشید به مدت پنج تا هفت روز قرار می گیرند تا خشک شوند. سپس با مالش دستی یا چرخش در یک درام نصب شده صیقل داده می شوند. طول ریزوم های خشک شده از حدود 2.5 تا 7.5 سانتی متر (1 تا 3 اینچ) متغیر است. ادویه معمولاً به صورت آسیاب شده فروخته می شود. از تقطیر 1.3 تا 5.5 درصد اسانس حاصل می شود که اجزای اصلی آن تورمرون و آرتورمرون است. ماده رنگی کورکومین است که یک آنتی اکسیدان نیز می باشد.

تهیه ادویه کاری هندی

مطالعات زیادی در مورد عوارض جانبی منفی طولانی مدت مرتبط با مصرف مکمل ادویه یا کورکومین وجود نداشته است. اما شواهدی از تداخلات بالقوه و همچنین چند مطالعه کوچک وجود دارد که عوارض جانبی کوتاه مدت را نشان می دهد. اگر کمبود آهن دارید، توجه داشته باشید که ادویه ممکن است جذب این ماده مغذی را بیشتر محدود کند. مطالعه قبلی نشان داد که ادویه همراه با فلفل چیلی، سیر، موسیر و پاک کیهنگ (سبزیجات برگ دار تایلندی)، میزان آهن یا میزان آهنی که بدن شما می تواند جذب کند را 20 تا 90 درصد کاهش می دهد. Penn State Hershey هشدار می دهد که ادویه ممکن است اثرات داروهای رقیق کننده خون را تقویت کند، که خطر خونریزی شما را افزایش می دهد. 13) اگر در حال حاضر از داروهای رقیق کننده خون (از جمله وارفارین، کلوپیدوگرل و آسپرین) استفاده می کنید، قبل از استفاده از ادویه یا مکمل کورکومین با پزشک خود صحبت کنید. از یک سو، برخی تحقیقات (عمدتا در حیوانات) نشان می دهد که ادویه ممکن است به درمان و پیشگیری از دیابت کمک کند، بر اساس بررسی در طب مکمل و جایگزین مبتنی بر شواهد. 14) همانطور که گفته شد، ادویه ممکن است اثرات داروهای دیابت را که قند خون را کاهش می دهند، افزایش دهد و خطر افت قند خون (همچنین به عنوان هیپوگلیسمی شناخته می شود) را افزایش دهد. تحقیقات بیشتری در مورد انسان مورد نیاز است. مکمل های ادویه برای دیابت را بدون مشورت با پزشک خود مصرف نکنید. ادویه سرشار از اگزالات است، یک ماده شیمیایی که از طریق ادرار از بدن آزاد می شود. به گفته مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، در دوزهای بالا، اگزالات اضافی می تواند با کلسیم ترکیب شود و سنگ کلیه را تشکیل دهد. 15) یک مطالعه گذشته نشان داد که مکمل های ادویه به طور قابل توجهی سطح اگزالات را در ادرار افزایش می دهد و ممکن است خطر ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. اگرچه تحقیقات نشان می دهد ادویه عمدتاً بی خطر است، برخی از مطالعات عوارض جانبی را گزارش کرده اند. به عنوان مثال، افراد در یک مطالعه دوز-پاسخ منتشر شده در BMC Complementary and Alternative Medicine طیفی از عوارض جانبی را از مصرف 500 تا 12000 میلی گرم کورکومین گزارش کردند. 17) هفت نفر از 24 آزمودنی عوارض جانبی از جمله اسهال، سردرد، بثورات پوستی و مدفوع زرد را گزارش کردند. در همین حال، بر اساس یک کارآزمایی بالینی، برخی از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال پیشرفته، تهوع و اسهال را از مصرف 0.45 تا 3.6 گرم در روز کورکومین به مدت یک تا چهار ماه گزارش کردند. برای مرجع، کمیته مشترک سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی در مورد افزودنی های غذایی (JECFA) و سازمان ایمنی اروپا (EFSA) میزان مجاز مصرف روزانه کورکومین را 0 تا 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تعیین می کنند. 10) بنابراین، اگر وزن شما 150 پوند است (یعنی 68.18 کیلوگرم)، حداکثر مقدار کورکومینی که باید در روز مصرف کنید تقریباً 205 میلی گرم یا 0.2 گرم است. حداقل، طبق JECFA و EFSA. گفته می شود، دوز مورد استفاده در مطالعات تحقیقاتی معمولاً بالاتر است. به عنوان مثال، مروری بر اثر ادویه و کورکومین در درمان علائم آرتریت، که در شماره آگوست 2016 مجله غذای دارویی منتشر شد، نشان داد که دوز آن از 100 تا 2000 میلی گرم در روز متغیر بود و دوزها اغلب تا 500 مصرف می شد. میلی گرم در یک زمان.